
بیماری پنلوکوپنی گربه (FPV)، که با نام دیستمپر گربه نیز شناخته میشود، یکی از خطرناک ترین و کشنده ترین بیماری های ویروسی در گربه هاست. این بیماری به ویژه در بچه گربه ها و گربه هایی که واکسینه نشده اند شایعتر است و با کاهش شدید گلبول های سفید خون و تخریب سلول های تقسیم شونده در روده و مغز استخوان همراه است. این ویروس به شدت مسری است و میتواند در محیطهای آلوده تا یک سال زنده بماند. درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه عمدتا حمایتی است و درمان قطعی برای ویروس وجود ندارد.
معمولاً، دو تا هفت روز پس از مواجهه گربه با ویروس، عامل بیماری به مغز استخوان و روده ها حمله می کند. سلول های بدن را که به سرعت در حال رشد و تقسیم هستند، آلوده میشوند و از بین می روند. در این مقاله درباره درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه بحث خواهیم کرد.
علائم بالینی بیماری پنلوکوپنی در گربه
پیش از بررسی درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه بهتر است با علائم این بیماری آشنا شوید. علائم این بیماری در گربه ها میتواند از خفیف تا شدید باشد و عبارت است از:
- بی حالی
- افسردگی
- استفراغ کردن
- اسهال
- شکم دردناک (شکم در صورت لمس کردن یا حتی بدون لمس متورم بنظر میرسد)
- کم آبی بدن
- کاهش وزن
- پوشش مویی خشن یا نامرتب
- تب
- بی اشتهایی
- کبودی پوست یا لثه (در موارد شدید)

در موارد حاد، مرگ ناگهانی نیز ممکن است رخ دهد. بچهگربه هایی که در رحم آلوده شوند ممکن است دچار مشکلات تکاملی مغز، بهویژه هیپوپلازی(عدم رشد) مخچه شوند.
میزان مرگومیر در گربههای مبتلا به پنلوکوپنی همچنان بالا است و بچهگربه ها آسیبپذیرتر هستند. دوره بیماری معمولاً بین ۵ تا ۷ روز طول میکشد. گربههایی که بیش از این مدت زنده بمانند، شانس بیشتری برای بهبودی دارند.
درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه
درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه عمدتاً حمایتی است، چرا که درمان مستقیم ویروس وجود ندارد. برخی از اقدامات درمانی عبارتند از:
1. جبران کمآبی بدن
استفاده از مایعات داخل وریدی برای بازگرداندن تعادل آب و الکترولیت ها ضروری است.
2. مدیریت استفراغ و اسهال
داروهای ضدتهوع و ضداسهال برای کاهش علائم گوارشی به کار میروند.
3. آنتیبیوتیک ها
اگرچه آنتیبیوتیک ها روی ویروس اثری ندارند، اما برای جلوگیری از عفونت های ثانویه باکتریایی تجویز میشوند .

4. انتقال خون
در موارد شدید کمخونی، ممکن است نیاز به انتقال خون باشد.
5. مراقبتهای تغذیهای
تغذیه حمایتی، شامل استفاده از غذای نرم و غذاهایی که راحت هضم میشوند، به بهبود گربه کمک میکند.
پیشآگهی در گربههایی که سریعاً درمان دریافت میکنند، بهتر است. گربههایی که بیش از ۵ روز از ابتدای درمان زنده میمانند، شانس بیشتری برای بهبودی دارند. با این حال، میزان مرگومیر در گربههای مبتلا به پنلوکوپنی همچنان بالا است و بچهگربه ها آسیبپذیرتر هستند.
طول درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه
طول درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه ها بسته به شدت بیماری و سن حیوان متفاوت است. دوره بیماری معمولاً بین ۵ تا ۷ روز طول میکشد. گربههایی که بیش از این مدت زنده بمانند، شانس بیشتری برای بهبودی دارند. این بیماری به دلیل شدت علائم نیازمند درمان فوری و مراقبتهای حمایتی مداوم است.
در مراحل اولیه، درمان شامل مایعات درمانی برای رفع کمآبی و استفاده از داروهای ضدتهوع و ضداسهال است. اگر عفونت ثانویه ایجاد شود، آنتیبیوتیک ها نیز تجویز میشوند. در موارد شدید، گربهها ممکن است به انتقال خون نیاز داشته باشند. بهبود کامل پس از درمان حمایتی میتواند چند هفته زمان ببرد، بهویژه اگر حیوان دچار ضعف عمومی یا عوارض ثانویه شده باشد.

بچهگربه ها و گربه های واکسینه نشده بیشتر در معرض خطر مرگ قرار دارند. در این گروه ها، نرخ مرگومیر بالاتر است و گاهی درمان نمیتواند بیماری را متوقف کند. اما گربههای بالغ سالم که سریعتر درمان دریافت کنند، معمولاً بهبودی خوبی خواهند داشت. در طول دوره درمان پنلوکوپنی در گربه، جداسازی گربه بیمار برای جلوگیری از شیوع ویروس و ضدعفونی محیط با مواد قوی مانند وایتکس ضروری است. مراقبت های تغذیهای، مانند استفاده از غذای نرم و مقوی، نیز نقش مهمی در تسریع روند بهبود دارد.
تاثیر گیاهان در درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه
هرچند استفاده از گیاهان ممکن است در مدیریت برخی علائم مفید باشند، اما جایگزینی کامل درمانهای سنتی مانند مایعات درمانی، آنتیبیوتیک ها و دارو های ضدتهوع امکانپذیر نیست. استفاده از گیاهان باید با مشورت دامپزشک انجام شود، زیرا برخی گیاهان ممکن است برای گربهها سمی باشند. برخی از این گیاهان شامل:
1. سرخارگل (Echinacea): این گیاه به دلیل خواص تقویتکننده سیستم ایمنی شناخته شده است و ممکن است به گربهها کمک کند تا مقاومت بیشتری در برابر عفونتهای ویروسی پیدا کنند.
2. بابونه (Chamomile): بابونه دارای اثرات ضدالتهابی و تسکیندهنده است و ممکن است برای کاهش ناراحتی گوارشی گربهها مفید باشد.
3. آلوئهورا: استفاده موضعی یا خوراکی به صورت مناسب از آلوئه ورا، ممکن است به کاهش التهاب روده و تسریع بهبود کمک کند.
4. عسل مانوکا: این نوع عسل خواص ضدباکتریایی قوی دارد و ممکن است در مدیریت عفونتهای ثانویه مؤثر باشد.
میتوانید در وبلاگ درمان سرما خوردگی گربه ها؛ اطلاعات بیشتری در مورد بیماری های گربه و درمان آنها کسب کنید.
روش های خانگی درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه
1. تامین آب و مایعات
کمآبی یکی از مشکلات اصلی در گربه های مبتلا به پنلوکوپنی است. در صورتی که گربه نمیتواند آب بنوشد، استفاده از سرنگ برای تامین مایعات میتواند کمککننده باشد. همچنین میتوانید از محلولهای الکترولیتی مخصوص حیوانات خانگی برای جایگزینی املاح از دسترفته استفاده کنید.
2. تغذیه حمایتی
گربههای مبتلا اغلب دچار بیاشتهایی هستند. تغذیه با غذاهای نرم و مقوی مانند گوشت مرغ آبپز یا غذای کنسروی مخصوص گربه، میتواند انرژی مورد نیاز بدن را تامین کند. در صورت امتناع از غذا خوردن، ممکن است نیاز به استفاده از سرنگ برای تغذیه باشد.
3. مدیریت استرس
گربه بیمار باید در محیطی آرام و بدون استرس نگهداری شود. جداسازی او از سایر حیوانات خانگی برای جلوگیری از شیوع ویروس ضروری است.
4. مراقبت از بهداشت
شستن دست ها قبل و بعد از تماس با گربه و تمیز نگهداشتن محیط زندگی او، از جمله کاسه آب و غذا، اهمیت زیادی دارد. ضدعفونی محیط با استفاده از مواد قوی مانند وایتکس رقیق توصیه میشود.
انتقال و پیشگیری از پنلوکوپنی در گربه
ویروس پنلوکوپنی از طریق تماس مستقیم با گربه های آلوده یا اشیاء آلوده مانند کاسه آب، اسباببازی، و لباس انتقال مییابد. این ویروس همچنین از طریق ترشحات بدن مانند مدفوع و ادرار منتشر میشود.
پیشگیری اصلی از این بیماری واکسیناسیون است. واکسنهای چندگانه که شامل واکسن پنلوکوپنی هستند، معمولاً از سن ۶ هفتگی شروع میشوند و تکرار سالانه آن توصیه میشود.
از ورود گربه های کوچه و بلاصاحب به خانه جلوگیری کنید و اگر با آن ها تماس داشتید، مراقب باشید. بهتر است قبل از تماس با گربه خود لباسهایتان را عوض کنید و دست هایتان را بشویید.
سخن پایانی
بیماری پنلوکوپنی در گربه ها یک بیماری بسیار مسری میباشد که بیشتر بچه گربه ها و گربه هایی که واکسن نزده اند را درگیر میکند. درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. اما برای درمان بیماری پنلوکوپنی در گربه میتوان از داروهای گیاهیی و شیمیایی کمک گرفت تا علائم بیماری را کنترل کرد.
منابع